ناگفته های مربی شمشیربازی ایرانی از فعالیت در ووهان، سابر ایران زیر ذره بین چینی هاست - مجله عطر یاس

علیرضا طاهرخانی، مربی شمشیربازی ایرانی است که در یک باشگاه در شهر ووهان چین مربیگری می نماید. او که با شیوع ویروس کرونا بیش از دو ماه در خانه قرنطینه بود در گفت وگو با خبرنگاران درباره تفاوت فعالیت در رشته شمشیربازی در دو کشور چین و ایران اعلام کرد: با توجه به اینکه تعداد مدال زیادی در شمشیربازی توزیع می گردد بنابراین یکی از رشته های مهم در چین است و توجه ویژه ای به آن دارند. تقریبا شمشیربازی در تمام شهرهای عظیم چین، فعال است به طوری که علاوه بر باشگاه، مدارس شمشیربازی نیز در چین وجود دارد و به طور حرفه ای این رشته را آموزش می دهند. کار آموزش از پنج سالگی شروع و مسابقات زیادی در سنین مختلف برگزار می گردد.

مربی ایرانی شمشیربازی با اشاره به رقابت چین و ایران در اسلحه سابر گفت: چین سرمایه گذاری زیادی روی اسلحه سابر انجام داده و حتی مربی فرانسوی دارد اما با توجه به اقتدار تیم سابر ایران و کار بی نظیر پیمان فخری هنوز توانایی رقابت با ایران را ندارد. تیم سابر عظیمسالان ایران برای چینی ها اهمیت بسیاری دارد و نتایج ملی پوشان ما را به عنوان رقیب عظیم در آسیا و دنیا دنبال می نمایند. نکته جالب این است که در خیلی از باشگاه های چین در کنار عکس قهرمانان چینی المپیک و دنیا، عکس مجتبی عابدینی و علی پاکدامن هم قرار گرفته است و این نشان می دهد سابر ایران چقدر برای چینی ها مهم است.

او ادامه داد: شرایط سابر عظیمسالان ایران با اسلحه های اپه و فلوره متفاوت است. فاصله زیادی بین اپه و فلوره ما و چین است. آنها در تمام رده های سنی شرایط بهتری نسبت به ما دارند و اصلا قابل مقایسه نیستیم. چینی ها از عنوان داران دنیا و المپیک در این اسلحه ها هستند.

طاهرخانی در خصوص نحوه باشگاه داری در چین نیز توضیح داد: تفاوت زیادی بین ایران و چین در خصوص باشگاه داری وجود دارد. تمام باشگاه ها در چین زیر نظر بخش خصوصی هستند و درآمدزایی دارند. باشگاه ها، سالن های ورزشی عظیم با امکانات خوبی را در اختیار دارند و شرایط خوبی برای جذب افراد و آموزش وجود دارد. همین مساله افراد را ترغیب می نماید به عضویت این باشگاه ها در بیایند. البته شهریه بالایی هم پرداخت می نمایند و از این رو باشگاه ها نیز مربیان تراز اول دنیا را به ویژه از فرانسه و ایتالیا به خدمت می گیرند.

او اضافه کرد: باشگاه ها حامیان اقتصادی هم دارند. برای نمونه در باشگاهی که من به عنوان سرمربی فعالیت می کنم مدت زیادی تحت حمایت شرکت خورو سازی BMW بود. تمام این موارد باعث شده سطح متفاوتی از آموزش و باشگاه داری را در چین شاهد باشم. من چند سال در لیگ ایران به عنوان مربی فعالیت نموده ام. یادم می آید سرمربی تیم دانشگاه آزاد که بودم چندین سال با کوشش سرپرست و مدیر فنی وقت آن موقع سهیل ارادتمند قهرمان شدیم. می دیدم سرپرست تیم با حداقل امکاناتی که در اختیار داشت، کوشش می کرد شرایطی را فراهم آورد تا بتوانیم فعالیت داشته باشیم اما در چین تیم داری و باشگاه داری خصوصی انجام می گردد و هیچ مسئله ای از لحاظ تامین منابع اقتصادی وجود ندارد. امیدوارم روزی باشگاه داری در ایران هم به این سمت برود که تحت نظر بخش خصوصی باشند و اسپانسرهای عظیم، تیم ها را حمایت نمایند.

این مربی ایرانی در پاسخ به این پرسش که در باشگاه های چینی فقط کار آموزش انجام می گردد یا خیر، تاکید نمود: خیر، علاوه بر آموزش، فعالیت جانبی هم دارند. خود من سمینار و کلاس های جانبی در زمینه روانشناسی و مدیریت ورزشی و دیگر موارد مرتبط برگزار می کنم. این اقدامات به پیشرفت ذهنی و تکامل ورزشکاران یاری می نماید و همچنین باعث در آمدزایی بیشتر برای باشگاه ها می گردد.

سرمربی سابق تیم شمشیربازی نوجوانان و جوانان ایران در خصوص شرایط تجهیزات و امکانات در چین نیز گفت: در چین امکانات سخت افزاری حرف اول را می زند. شاید باورش سخت باشد اما رقابت های باشگاهی در مراکزی که برای برپایی نمایشگاه هاست، برگزار می گردد و حدود 200 پیست شمشیربازی وجود دارد و حدود 4 تا 5 هزار نفر در رده های مختلف سنی با هم به رقابت می پردازند.