روشی ساده در کاهش استرس همه گیری - مجله عطر یاس

به گزارش خبرگزاری خبرنگاران به نقل از سایکولوژی نیوز، محققان دریافتند که قصه گویی ممکن است احساسات مثبت را افزایش دهد و باعث کاهش درد گردد، زیرا فرد با استفاده از تخیل و احساسات افکاری را تجربه می نماید که به دنیای دیگری متفاوت از محیط فعلی انتقال می یابد و از شرایط منفی دور می گردد.

قصه گویی منحصر به انسان است، اما درباره تاثیر روان شناختی روایت های داستانی بر سلامتی، آنالیز های اندکی اجرا شده است. اولین آنالیز درباره بچه ها بستری در بیمارستان نشان داد که 30 دقیقه داستان گویی باعث افزایش احساسات مثبت و کاهش درد خواهد شد. محققان گمان می نمایند، تاثیر مثبت داستان سرایی ممکن است با چیزی به اسم انتقال روایت مرتبط باشد.

بر اساس نتایج آنالیز محققان برزیلی درباره بچه ها بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU)، داستان سرایی ممکن است روشی ساده و ارزان (بدون دارو) برای تقویت احساسات مثبت و کاهش مقدار درد باشد. خواندن داستان برای بچه ها در بخش ICU به مدت 25 تا30 دقیقه باعث کاهش سطح هورمون کورتیزول بزاقی و افزایش هورمون اکسی توسین و تغییرات مثبت عاطفی خواهد شد. با توجه به اینکه همه گیری به نوعی به ICU شباهت دارد، به این معنا که افراد بسیار مضطرب هستند و نمی دانند که چه زمانی اوضاع بهتر خواهد شد، می توانند از قصه گویی برای کاهش استرس در این شرایط استفاده نمایند.

نمرات درد گزارش شده بچه ها بستری در بخش ICU در مقیاس درجه بندی درد، بعد از شنیدن داستان به طور میانه 2.70 نمره (از 3.85 به 1.15) کاهش یافت و این کاهش برای افراد گروه کنترل، تنها 1.54 واحد (از 3.72 به 2.18) بود. بعلاوه قصه گفتن دو برابر موثرتر از کنترل فعال در افزایش هورمون اکسی توسین و کاهش سطح هورمون کورتیزول بود. سطح هورمون اکسی توسین شرکت نمایندگان در این آنالیز پس از 25 تا 30 دقیقه گوش دادن به یک داستان در مقایسه با انجام بازی های معمایی، به طور میانه 9 برابر نسبت به پنج برابر افزایش را نشان می داد. علاوه براین، مقدار کورتیزول بچه ها بستری در ICU با خواندن داستان به طور میانه 60 درصد نسبت به بچه ها با انجام بازی های معمایی بود که کاهش 35 درصدی را داشتند.

داستان سرایی و ایجاد قلمرو خیالی

با خواندن داستان (با چشم، گوش دادن به کتاب صوتی یا اینکه خواندن با صدای بلند) می توان درد و رنج زندگی روزمره را به حداقل رساند. بروکینگتون و همکاران وی دریافتند که خوانندگان یا مستمعین داستان به وسیله مکانیزمی به نام انتقال روایت، خود را در یک قلمرو خیالی قرار می دهند.

محققان بعلاوه افزودند: انتقال روایت و شبیه سازی ذهنی می تواند در قالب بندی تجارب شخصی، توسعه دیدگاه ها، تعمیق توانایی های پردازش عاطفی، افزایش همدلی و تنظیم مدل ها و تجربیات عاطفی موثر باشد.

گیلرم بروکینگتون، محقق این آنالیز گفت: با خیال به دنیای دیگری می روید و برای مدتی می توانید در مکان بهتر با استرس کمتر زندگی کنید. داستان سرایی می تواند به بچه ها بیمارستانی و دیگر افراد یاری زیادی کند. با توجه به خانه نشینی بیشتر در همه گیری ویروس کرونا، خواندن داستان می تواند فرصتی برای بازگشت به سنت های از دست رفته باشد. محققان دریافتند که داستان ها دارای بعد نمادین هستند که به نظر می رسد، پلی طبیعی برای اصل انسانیت ایجاد می نمایند.

بر این باوریم که نتایج این آنالیز بینشی از چگونگی ارتباط متقابل فیزیولوژیکی، بیولوژیکی و فرهنگی را فراهم خواهد نمود. بعلاوه مکانی امیدوارنماینده را برای توسعه مداخلات رفتاری ایمن، ابتکاری و ارزان برای بهبود سلامت روان شناختی و کاهش رنج بچه ها بستری پیشنهاد می دهد.

یافته های این آنالیز در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.