بهترین مادران در دنیای حیوانات - مجله عطر یاس

10. فیل ها

فیل ها به عنوان غول های جنگل از آفریقا تا آسیا، صبورترین مادران روی زمین هستند. آن ها بعد از دو سال بارداری و تجربه سخت ترین درد زایمان برای به دنیا آوردن بزرگترین نوزادان دنیا، هنوز غریزه مادرانه ای دارند که نمی توان آن را نادیده گرفت. این بسیار جالب است که بعد از زایمان، سایر فیل های ماده گله هم به حفظ و مراقبت از بچه ها یاری می نمایند، حتی آن هایی که خودشان بچه ندارند. این پرستاران تمام وقت از همه نظر به بزرگ شدن بچه فیل یاری می نماید تا وقتی که خودش بتواند زنده بماند.

مادر و سایر اعضای گله از بچه ها در مقابل شکارچیان محافظت می نمایند و جان آن ها را حفظ می نمایند. بچه ها همواره در میان گله راه می روند تا از دید شکارچیان پنهان بمانند. این فقط به همین جا ختم نمی گردد، بلکه رابطه بین بچه فیل و مادر تا زمان بلوغ آن ادامه می یابد.

9. میرکت ها

میرکت ها (دم عصایی) گوشتخواران کوچکی از خانواده خدنگ ها هستند، اما بیشتر از آن ها حس مادرانه دارند. آن ها همواره در گروه های متشکل از حدود 20 عضو یا بیشتر با ساختار مادرسالاری زندگی می نمایند و احتیاج بچه ها را پیش از احتیاج های سایر اعضا قرار می دهد. در این گروه ها، یک زوج توله های جدید فراوری می نمایند و بقیه گروه امنیت و رضایت توله ها را تضمین می نمایند تا وقتی که آن ها از شیر گرفته شوند. سخت ترین وظایف به خاله ها و خواهرانی واگذار می گردد که وظیفه دارند امنیت بچه ها را تامین نمایند.

8. کوالا ها

کوالا ها یکی از گونه های در معرض انقراض دنیا هستند. آن ها زندگی بسیار ضداجتماعی دارند، اما بین مادر و فرزندانی که هنوز وابسته هستند، پیوند وجود دارد. کوالا ها معمولا در جنگل های اکالیپتوس زندگی می نمایند و غذای اصلی آن ها را برگ های این درختان تشکیل می دهد. برگ ها سرشار از موادسمی هستند و نوزادان هنوز برای خوردن این غذا آماده نیستند. این همان جایی است که مادران برای از شیر دریافت فرزندانشان معجزه می نمایند. شیر مادر در رژیم غذایی آن ها بسیار مهم است، اگرچه برگ ها به مادران یاری نمی نمایند شیر بیشتری فراوری نمایند. مادران مجبورند برای تغذیه فرزندانشان به مدفوع خود متوسل شوند.

7. خرس های قطبی

خرس های قطبی بهترین مادران دنیا هستند، آن ها نه تنها فرزندان خود را تغذیه می نمایند، بلکه به معنای واقعی کلمه خودشان را آب می نمایند تا شیر مورد احتیاج آن ها را تامین نمایند. آن ها با چنگ و دندان و صبر زیاد از فرزندانشان مراقبت می نمایند. وقتی زمستان می آید، خرس های قطبی به خواب زمستانی می روند، اما غمگین ترین بخش ماجرا این است که بیشتر آن ها در این دوران بچه دارند. خواب زمستانی با سه توله بدون هیچ ذخیره غذایی برای بیشتر حیوانات حکم مرگ قطعی را دارد.

اما خرس های قطبی مادر اطمینان حاصل می نمایند که به اندازه کافی چاق شده اند تا احتیاج های زمستانی فرزندشان را تامین نمایند. این کوشش وقتی سخت تر می گردد که آن ها محبور شوند دو توله یا بیشتر را بدون غذا به مدت سه ماه بزرگ کند. خرس مادر در حالی که کوشش می نماید توله های خود را هنگام گرسنگی نخورد، مجبور است با خرس های نر هم مبارزه نمایند که بچه ها را می کشند و می خورند فقط برای اینکه فرصتی برای جفتگیری با مادرشان پیدا نمایند. این کار ممکن است دو سال طول بکشد تا اینکه بچه ها به اندازه کافی بزرگ شوند تا از خود مراقبت نمایند.

6. تمساح ها

تمساح ها یکی از بزرگترین خزندگان روی زمین هستند و غریزه مادری شگفت انگیزی دارند. این مادران بعد از تخمگذاری در لانه، با قوی ترین نیروی گاز دریافت در دنیا ساعت ها در لانه می مانند تا از تخم هایشان مراقبت نمایند. از تخم درآمدن ممکن است تا چهار روز طول بکشد و مادران بدون اینکه چیزی بخورند، کل این زمان را در لانه روی تخم های خود می خوابند. وقتی زمان بیرون آمدن از تخم فرارسید، مادران به فرزندانی که نمی توانند پوسته سخت تخم را بشنمایند، یاری می نمایند. سپس تا جایی که بتوانند این قاتلان کوچک را در دهان خود به سمت آب می برند.

تمساح ها وحشی و آدمخوار هستند، اما نه برای فرزندانشان، مادر یک سال با سایر تمساح ها و گوشتخواران مبارزه می نمایند تا بچه هایش زنده بمانند. همچنین آن ها به فرزندانشان شنا کردن، غذاخوردن و مخفی شدن از دشمنان را یاد می دهند.

5. گوش خیزک ها

وقتی صحبت از حشرات می گردد، هیچ کس به گوش خیزک ها فکر نمی نماید، چون آن ها در طول روز پنهان می شوند و فقط شب ها فعال هستند و از گیاهان و حشرات تغذیه می نمایند. مراقبت مادرانه در بیشتر حشرات رایج نیست، اما درمورد گوش خیزک ها اینطور نیست. گوش خیزک های ماده معمولا برای تخم هایشان گرما فراهم می نمایند و آن ها را از شکارچیان حفظ می نمایند. همچنین برای پیشگیری از قارچ و عفونت آن ها را تمیز می نمایند. گوش خیزک های ماده همچنین به فرزندان خود یاری می نمایند تا پوسته خود را بریزند و از آن ها محافظت می نمایند تا به مرحله دوم پوست انداختن برسند.

4. اورانگوتان ها

از خانواده میمون ها، معمولا گونه های سیاه شامپانزه ها و گوریل ها را می شناسیم. اما گونه دیگری هم وجود دارد که قهوه ای مایل به قرمز هستند و زیستگاهشان طبیعت جنگلی است. اورانگوتان های ماده معمولا بعد از هر هشت سال یا بیشتر بچه دار می شوند، یعنی زمان کافی برای گذراندن وقت با بچه هایشان دارند. این نوزادان معمولا در دو سال اول رشد به مادرشان وابسته هستند. مادران معمولا هنگام غروب لانه را برای نوزادانشان گرم می نمایند و شب ها آن ها را در آغوش می گیرند و نوازش می نمایند. آن ها تا پنج سالگی به فرزندان خود شیر می دهند، به همین دلیل مادران مقاومی در خانواده میمون ها هستند. رابطه مادر و نوزاد حتی بعد از بلوغ هم سرانجام نمی یابد و تا آخر عمر یک پیوند خانوادگی محکم می ماند.

3. فک های چنگی

این گونه از فک ها بچه های خود را به سختی در محیط پوشیده از یخ بزرگ می نمایند. جایی که زیستگاه خرس های قطبی هم هست که منبع اصلی غذایشان فک ها هستند. فک های ماده با حفر لانه هایی زیر یخ از نوزادان خود محافظت می نمایند. در این دوره، فک های ماده به فرزندانشان شیری می دهد که تقریبا 48درصد چربی دارد.

همچنین فک های ماده تا 12 روز بدون اینکه خودشان چیزی بخورند، به بچه هایشان شیر می دهند. در این مدت است که ماده ها 3 کیلوگرم از چربی خود را از دست می دهند و فرزندانبعد از گذشت دو هفته از تولدشان 2 کیلوگرم وزن می گیرند. رابطه مادر و فرزندی فک ها تا زمانی ادامه می یابد که به طور مستقل بتوانند زنده بمانند.

2. یوزپلنگ ها

سریع ترین مادران زمین بهترین مادران هم هستند. یوزپلنگ ها در شکار بسیار شجاع هستند، اما ذات حفاظت نماینده آن ها از بچه هایشان بیشتر از همه گربه های وحشی است. یوزپلنگ ها با یک دوره بارداری سه ماهه بچه دار می شوند.

آن ها معمولا سه تا هشت توله به دنیا می آورند. مادران در مراقبت از نوزادان خود کار سختی دارند، چون معمولا یوزپلنگ ها بدون هیچ غریزه ای برای بقا در محیطی به دنیا می آیند که شکار تنها راه بقا در آن است. این مادران، بیشترین مراقبت از توله هایشان را فراهم می نمایند و به آن ها مهارت های شکار را می آموزند که نزدیک به دو سال طول می کشد. این بچه گربه ها معمولا با هم زندگی می نمایند تا وقتی از مادرشان جدا شوند و بتوانند تنهایی ادامه دهند.

عنکبوت های گرگی

برای بسیاری از ما، تار عنکبوت به معنای خانه عنکبوت است. اما عنکبوت گرگی مادر دور تار چنبره نمی زند تا تخم بگذارد.آن ها معمولا کیسه های تخم خود را به بدنشان می بندند و آن ها را با خود حمل می نمایند. مادران حتی بعد از اینکه بچه ها از تخم درآمدند به آن ها اجازه می دهند پشتشان سوار باشند. در این دوره آن ها حداکثر مراقبت را از نوزادانشان در برابر شکارچیان می نمایند.

منبع: top10hq