اشتباه نکنید سوسک مقاوم ترین موجود روی زمین نیست ، مقاوم ترین موجودات روی کره زمین را بشناسید ، این خرس خارج از جو زمین هم زنده می ماند - مجله عطر یاس

به گزارش خبرنگاران، خرس های میکروسکوپی که با چشم غیرمسلح نمی توان آنها را دید. این موجودات بسیار کوچک نه تنها در سردترین و گرم ترین شرایط آب و هوایی زنده می مانند بلکه زنده برگشتن آنها از ماموریت ده روزه خارج از جو زمین و قرار گرفتن در برابر تشعشعات کشنده فضایی دانشمندان را شگفت زده نموده است.

خرس آبی یا خوکچه خزه ای با نام علمی تاردیگریدس در گروه موجودات میکروسکوپی جای می گیرد، به گفته دانشمندان، حرکات این موجود عجیب و غریب هشت دست و پا، همه را به یاد آدم فضایی ها می اندازد. ویلیام میلر -محقق از دانشگاه باکر آمریکا- می گوید که زیستگاه این موجود میکروسکوپی بسیار گسترده است و صدها گونه از آن در هفت قاره دنیا شناسایی شده است، از بلندترین و سردترین کوهستان دنیا گرفته تا پست ترین نقطه زمین، محل زندگی خرس آبی است. معمولا خرس های آبی در آب زندگی می نمایند اما می توانند در شرایط خشکی نیز سازگاری پیدا نمایند.

هر جا که محیط خزه ای باشد محل بسیار مناسبی برای زندگی خرس آبی است. سال 2007 بود که دانشمندان طی آزمایشات بسیار متوجه یک راز بزرگ درباره خرس آبی شدند و آن اینکه این موجود می تواند بیرون از جو زمین و در سرمای بسیار سخت و طاقت فرسا هم زنده بماند. در این آزمایش گروهی از دانشمندان اروپایی تعدادی از خرس های آبی زنده را به وسیله یک موشک در ماموریت ده روزه ای به خارج از جو زمین فرستادند. در انتها ماموریت وقتی خرس های آبی به زمین برگشتند 68 درصد از این موجودات زنده مانده بودند.

چگونه چنین چیزی ممکن است؟

از آنجا که ویژگی زنده ماندن خرس های آبی در فضا بسیار خاص است، نظریه های گوناگونی درباره این موجودات شکل گرفته است، مثلا اینکه آنها از فضا آمده اند و یا اینکه برای سازگاری با چنین محیط هایی فراوری شده اند. محقق میلر تاکید دارد که همه این تئوری ها، کاملا اشتباه است و زنده ماندن خرس های آبی در بدترین شرایط آب و هوایی به یک راز بزرگ بستگی دارد، از نظر میلر، چون خرس های آبی می توانند در شرایط کمبود آب که اولین تهدید بزرگ برای همه موجودات به شمار می رود زنده بمانند می توانند در شرایط خارج از جو نیز دوام بیاورند. خرس های آبی حتی در خشک ترین منطقه ها زمین نیز یافت می شوند، باورکردنی نیست اما میلر پیروز شده این موجودات میکروسکوپی را از زیر صخره ای در صحرای سینا نیز پیدا کند، جایی که از 25 سال پیش تا به امروز به هیچ عنوان باران نباریده است. برای خرس های آبی یک سطح نازک آب کافیست تا بتوانند اولین نیازهای حیاتی خود را نظیر خوردن، حرکت و فراوری مثل انجام دهند، در بین دانشمندان، خرس های آبی به دلفین های ساحلی مشهور هستند.

خرس های آبی برای غلبه بر خشکسالی راهکار عجیب و غریبی دارند، وقتی محیط اطراف آنها خشک می گردد، آنها نیز تبدیل به موجوداتی خشک می شوند. خرس های آبی وارد مرحله ای به نام خشک می شوند که در آن همه آب بدن خود را از دست می دهند و فقط 3 درصد آب در بدنشان باقی می ماند، بعلاوه این موجودات تا جایی که می توانند، متابولیسم بدن خود را کاهش می دهند به طوری که سوخت و ساز آنها تا میزان حیرت انگیز یک صدم درصد از سرعت معمولی کاسته می گردد. در این حالت خرس های آبی، ساکن می ایستند و هیچ کاری انجام نمی دهند تا اینکه دوباره محیط زندگی آنها پر از آب گردد، وقتی خرس های آبی در محیط پرآب باشند، مثل یک اسفنج، پر از آب می شوند و باد می نمایند و دوباره به زندگی برمی گردند.

نکته عجیب تر درباره خرس های آبی که همه را شگفت زده نموده، این است که آنها می توانند تا بیشتر از ده سال در مرحله خشک زنده بمانند. به گفته میلر، تعدادی از محققان معتقدند خرس های آبی در مرحله خشک حتی تا یک قرن نیز قادر به زنده ماندن هستند، این در حالی است که میانگین عمر خرس های آبی در شرایط آب و هوایی مساعد، کمی بیشتر از یک ماه است. قرار گرفتن در مرحله خشک چگونه باعث زنده ماندن خرس های آبی در فضا می گردد؟ دانشمندان خرس های آبی را در شرایط آزمایشگاهی گوناگون مورد مطالعه قرار داده اند.

آزمایشات نشان می دهد که خرس های آبی قادرند پنج برابر فشاری که در عمیق ترین نقطه اقیانوس قابل میزان گیری است را تحمل نمایند، حتی اگر دمای محیط به 300 درجه فارنهایت و منفی 458 درجه نیز برسد باز هم تاثیری روی خرس های آبی نخواهد داشت.

یک راز بزرگ

اینکه خرس های آبی میکروسکوپی چگونه می توانند تا این حد خود را با محیط سازگار نمایند هنوز هم به صورت یک راز است. اما ویلیام میلر -محقق از دانشگاه باکر آمریکا- می گوید: در مجموع ما درباره عملکرد این موجودات اطلاعات اندکی در دست داریم مخصوصا وقتی که درباره موجودات میکروسکوپی و مولکولی صحبت می کنیم. اما با این وجود به نکات کلیدی ای درباره آنها دست یافته ایم.

مولکول های شکری

وقتی خرس های آبی وارد مرحله خشک می شوند، مولکول های شکری به نام ترهالوس جایگزین محتویات تعدادی از سلول هایشان می گردد، محققان معتقدند که مولکول های ترهالوس نه تنها جایگزین آب می شوند بلکه از نظر فیزیکی جلوی مصرف حداقل آب موجود در بدن جاندار را می گیرند و در شرایط آب و هوایی بسیار گرم و سرد، مانع مصرف سریع آب می شوند و این مسئله برای زنده ماندن موجود بسیار پراهمیت است.

تشعشعات فضایی

محیط فضا برای همه موجودات زنده کشنده است نه به خاطر اینکه خلاء است بلکه به این خاطر که در خارج از محیط جو، تشعشعات کشنده ای وجود دارد که از خورشید و دیگر منابع ساطع می گردد. تشعشعات فضایی به شکل ذرات مضر در فضا پراکنده است که به راحتی در بدن هر موجودی رخنه می نماید، مولکول ها را از هم می پاشد و دی ان ای بدن را سریعتر از آنکه بتواند دوباره بازسازی گردد از بین می برد، درباره خرس های آبی نکته عجیب اینجاست که به نظر می رسد آنها برای زندگی در فضا کاملا آماده هستند، طبق گفته پیتر گیدا - سرپرست آزمایشگاه تشعشعات فضایی ناسا- یکی از مهم ترین نگرانی های همه فضانوردها، گروهی از مولکول ها به نام گونه های اکسیژن فعال است، این گونه از مولکول ها از تشعشعات فضایی ساطع می شوند.

این مولکول های سرکش وارد بدن هر جانداری که بشوند آسیب های گوناگونی به او وارد می نمایند. خرس های آبی در مرحله خشک، اندازه غیرطبیعی آنتی اکسیدان فراوری می نمایند که باعث می گردد مولکول های اکسیژن فعال را که وارد بدنشان می گردد خنثی نمایند، به همین دلیل، این موجودات در شرایط بیرون جو زنده می مانند. اینکه چگونه چنین چیزی ممکن است هنوز برای دانشمندان یک سئوال بی پاسخ به شمار می رود.