همه چیز در مورد خود هیپنوتیزم
به گزارش مجله عطر یاس، خود هیپنوتیزم یک اقدام جالب برای شروع بسیاری از تغییرات در زندگی است. اما تا قبل از انجام دادن آن باید با آن آشنایی کامل داشته باشید که مقاله امروز شما را در این امر یاری کرده و به سوالاتی چون تفاوت هیپنوتیزم با خودهیپنوتیزم، تاثیرات آن، سطوح و مراحل آن و سپس روش انجام آن پاسخ می دهد.
خبرنگاران | سرویس روانشناسی - یکی از راهکار های پیشنهاد شده توسط بسکمک از مدرسین موفقیت یا روانشناسان برای تغییر خلق و خو، انجام دادن خود هیپنوتیزم توسط شخص است. بسکمک از سایت های موفقیت، پکیج خود هیپنوتیزم ارائه می دهند که بهای کمی ندارد. اگرچه کتاب های خوبی هم در این زمینه نوشته شده است، ولی با این وجود بسکمک از افراد هنوز نمی دانند تا چه حد به این روش اطمینان کنند. سوالاتی چون هیپنوتیزم چیست و چه تفاوت هایی با هیپنوتیزم دارد، تاثیراتش چیست و از نظر علمی چگونه شدنی است سوالاتی هستند که تلاش کرده ایم در این مطلب به آن ها بپردازیم.
هیپنوتیزم یا خود هیپنوتیزم؟
جالبست بدانید که هیپنوتیزم هم همان خود هیپنوتیزم است! چون بهرحال این کاری است که توسط خود شما دارد انجام می گردد. این شما هستید که باور کرده اید می توانید هیپنوتیزم شوید. تنها تفاوت هیپنوتیزم با خود هیپنوتیزم این است که در هیپنوتیزم یک نفر به شما کمک می کند تا به آن تمرکز دست پیدا کنید یا برای حل مشکلتان اقدام کنید. اما در خود هیپنوتیزم تمام این مراحل و کار ها توسط خود شما انجام می گردد، چون خود شما هم می توانید به تنهایی تمرکز کنید. البته هیپنوتیزم موثرتر است، چون توسط افراد حرفه ای انجام می گردد. اما حرفه ای بودن این افراد به این معنی نیست که شما نتوانید بدون کمک آن ها به آن مرحله برسید بلکه به این خاطر است که شما اصولا آنقدری که به ایشان ایمان دارید به خودتان ندارید.
تاثیرات خود هیپنوتیزم
شما می توانید بسکمک از مسائل خود را با هیپنوتیزم کردن از بین ببرید. هر انچه شما فکر کنید از خاطرات گذشته تا درد ها و حتی روابطتان با افراد مختلف، همگی ورود به ناخودآگاه و تغییر نگرش کاملا قابل حل است.
از جمله معضلات و بیماری هایی که با هیپنوتیزم قابل درمان است می توان مسائل زیر را نام برد:
- بی خوابی های غیرطبیعی
- استرس و اضطراب
- خودخوری و سرزنش کردن خود
- نفرت و خشم از دیگران
- حسادت
- پرخوری بیمارگونه و افزایش وزن
- مسائل خانوادگی
- تنبلی
- افسردگی
- مدیریت زمان
- تند خویی و عصبانیت
- ضعف در نه گفتن به دیگران
- ضعف در یادگیری و قدرت حافظه کم
- عدم بخشش دیگران و کینه به دل دریافت از آن ها
- عدم مسئولیت پذیری
- کمبود آرامش در زندگی
- کمبود اعتماد به نفس
- مسائلی که در دوران کودکی داشته ایم و ناخواسته بر خیلی از رفتار های ما تاثیر می گذارد.
- عدم رضایتمندی از شغل
- روابط عمومی ضعیف
- عادت به سیگار کشیدن یا هر عادت ناپسند اخلاقی دیگر که ریشه روانی داشته باشد.
- برنامه ریزی آینده
- حساسیت زیاد بر روی برخی مسائل
- وسواس فکری
- بی برنامه گی
- بدگمانی
- ایجاد بی حسی و بی دردی
نگاه علمی به خود هیپنوتیزم
برای درک هیپنوتیزم ابتدا باید با مراحل یا سطوح خواب مصنوعی در انسان آشنا شویم. پس باید عملکرد داخلی ذهن انسان را در نظر بگیریم. مغز انسان وظایف خود را در چهار سطح انجام می دهد.
1) اولین مرحله سطح بتا نام دارد. سطحی که در آن هوشکمک انسان کامل است. مغز انسان تقریباً روزی 16 ساعت در این سطح عمل می کند.
وظیفه اصلی این سطح تنظیم عملکرد های حیاتی بدن مانند ضربان قلب، تنفس، عملکرد کلیه، هضم غذا و... است. 75 درصد از نیروی هوشیار ذهن انسان در سطح بتا صرف نظارت بر عملکرد حیاتی بدن می گردد و 25 درصد باقیمانده وقف تفکر و تمرکز حواس می گردد.
2) سطح دوم را مرحله آلفا می نامیم. در سطح آلفا ذهن نیمه هوشیار مشغول فعالیت است. هنگام خواب مصنوعی با این قسمت سر و کار داریم. کارآیی این سطح برای تمرکز حواس 95 الی 100 درصد است؛ که مقدار آن در مقایسه با 25 درصد کارآیی هوشیارانه سطح بتا خیلی بیشتر است. نمونه هایی از فعالیت سطح آلفا عبارتند از: خواب مصنوعی، مراقبه، تجسم خلاق، خواب رفتن و بیدار شدن طبیعی.
پس در کل خواب مصنوعی حالتی طبیعی در ذهن است. خواب مصنوعی در واقع خواب به حساب نمی آید، زیرا شما وقتی در خواب مصنوعی فرو می روید، آگاهی خود را کاملاً حفظ می کنید.
3) سطح بعدی فعالیت ذهن مرحله تتا است. یعنی همان بخش از ذهن ناخودآگاه که هنگام خواب سبک فعال می گردد.
4) نام آخرین مرحله دلتا است؛ که همان خواب عمیق است. ذهن ناهشیار در چنین سطحی در استراحت کامل به سر می برد. این سطح تلقین پذیر نیست و دستیابی به آن تقریبا ممکن نیست.
منظور از خواب مصنوعی کنار گذاشتن ذهن هوشیار و مدیریت مستقیم ذهن نیمه هوشیار است. هنگام خواب مصنوعی به هیچ وجه به خواب نمی روید. ما خودمان هر لحظه نمونه هایی از خواب مصنوعی را در اعمال روزانه به طور طبیعی انجام می دهیم.
به عنوان مثال تجسم خلاق، مدیتیشن، به خواب رفتن در شب، تماشای زیاد تلویزیون، تماشای برف پاک کن ماشین در یک شب بارانی، تماشای تیر های چراغ برق یا خطوط سفید بزرگ راه ها (که آن را خواب مصنوعی در بزرگراه می نامیم)، خواندن کتاب طوری که گذشت زمان را حس نکنیم.
برای ورود به سطح آلفا بیایید لحظه ای خیال پروری کنید. وقتی خیال پروری می کنید، ذهن شما روی شخص، مکان یا واقعه ای خوشایند متمرکز می گردد. در چنین حالتی به مکان، گذشت زمان، تنگ یا گشاد بودن لباس خود فکر نمی کنید. اگر هنگام خیال پروری شخصی در کنار شما باشد، مجبور می گردد برای جلب توجه شما بشکن بزند و یا اسم شما را صدا کند. این امر، نشانه ورود به مرحله آلفا است که بهترین نمونه هیپنوتیزم طبیعی به حساب می آید. جالب است بدانید بیشتر مردم بین 3 تا 4 ساعت در روز خیال پروری می کنند؛ بنابراین بیشتر مردم روزی سه ساعت در حالت هیپنوتیزم طبیعی سپری می کنند. خواب مصنوعی یکی از حالت های عادی و طبیعی ذهن انسان است و هیچ خطری ندارد. در واقع اگر هیپنوتیزم طبیعی وجود نداشته باشد، فشار زندگی ما را از پای درمی آورد.
سطوح هیپنوتیزم
امروزه دانشمندان 50 سطح مختلف از خواب مصنوعی را شناسایی کرده اند، ولی برای ساده کردن مطلب در اینجا آن را به سه سطح اصلی تقسیم می کنیم.
اولین سطح، خلسه سبک نام دارد. در این سطح سوژه آرام است و متوجه نمی گردد او را هیپنوتیزم کرده اند. گرچه می توان در این سطح پسروی و پیشروی کرد، ولی اطلاعات دقیق به دست نمی آید. علاوه بر این، وقتی در این سطح بر روی ترس های بیمار گونه، هراس ها، عادت ها و افسردگی افراد کار می گردد، نمی توان شگرد های آموزشی مشکل و پیچیده را به طور موثر در آن اجرا کرد. 95 الی 98 درصد مردم قادرند به این سطح دست یابند.
نام سطح دوم، خلسه متوسط است. سوژه در این سطح آرامش کامل دارد و تلقین های پیچیده و خیلی سخت را نیز قبول می کند. در این سطح سوژه صدا های مزاحم محیط اطراف را حس می کند، ولی حواس او پرت نمی گردد. 70 درصد مردم می توانند به این سطح دست یابند.
نام آخرین مرحله یا سطح، خلسه عمیق همراه با خوابگردی است. این سطحی است که بیشتر روانشناسان و اشخاصی که هیپنوتیزم می کنند سعی دارند به این سطح دست یابند؛ زیرا یکی از ویژگی های آن فراموشی هنگام خواب مصنوعی است. یعنی سوژه آن چه در حالت خواب انجام داده یا گفته است به یاد نمی آورد، مگر آن که به او گوشزد گردد تا هنگام بیداری آن ها را به خاطر آورد. فقط 5 درصد از مردم می توانند به این سطح دست یابند. ویژگی دیگر این سطح دیدن توهم های مثبت (یعنی دیدن چیزی که وجود خارجی ندارد) و توهم های منفی (یعنی ندیدن چیزی که وجود خارجی دارد) است.
مراحل انجام خود هیپنوتیزم
روش های متعددی برای هیپنوتیزم وجود دارد که در اصول مانند هم هستند. برای آن که خود را هیپنوتیزم کنید، مراحل زیر را طی کنید. توجه داشته باشید که روش زیر هیچ گونه ضرر یا خطری ندارد، سعی کنید که خوابتان نبرد. این روش را در وضعیتی انجام دهید که نه زیاد گرسنه باشید و نه زیاد شکمتان پر باشد.
مرحله اول
ریلکس کردن:
1- ابتدا روی یک صندلی بنشینید یا ترجیحاً روی تخت یا زمین دراز بکشید. سپس چشمانتان را ببندید و تمرکزتان را روی نفس کشیدن بگذارید. کاملاً بی حرکت باشید و با هر بازدم بدنتان را شل تر کنید و فکر کنید که بدنتان سنگین و سنگین تر می گردد.
2- اکنون احساس کنید که از کف پایتان انرژی گرمی نفوذ می کند این انرژی به هرجا که برود آن جا را سنگین و کرخت و شل می کند بنابراین کف پایتان نیز سنگین و کرخت می گردد؛ و کم کم به مچ پایتان می رسد و همین طور به ساق پا، زانو و تمام ران و کشالهٔ ران شما.
3- یعد از آن که این انرژی تمام پاهایتان را سنگین و شل و کرخت کرد کم کم به درون شکم شما نفوذ می کند و تمام کلیه ها و رودهٔ شما را نیز به این حالت دچار می کند قفسهٔ سینهٔ شما را دربر می گیرد و به کمر شما نیز نفوذ می کند. توجه تان به بازدم هایتان باشد که با هر بازدم بدنتان شل تر و کرخت تر می گردد.
4- با هر بازدم بدن تان سنگین و شل و کرخت می گردد مخصوصاً پلک هایتان مدام سنگین و سنگین تر می گردد. کم کم انرژی به گردنتان و موی و پوست سر و صورتتان می رسد بدنتان کاملاً شل، سنگین و کرخت است.
مرحله دوم
توجه داشته باشید که مرحله اول را باید به خوبی اجرا کرده باشید. اکنون احساس کنید که دست راست یا چپتان (هرکدام که ترجیح می دهید) مانند بادکنک سبک شده است و کم کم به بالا می رود این را به خوبی تصور و تلقین کنید. آن گاه متوجه می شوید که دستتان تکان می خورد و به بالا می رود. (البته ممکن است که دست شما بالا برود و متوجه نشوید یا فکر کنید دستتان بالا می رود، ولی چنین نگردد یا اصلاً اتفاقی رخ ندهد یا کمی تکان بخورد که بستگی به میزان کیفیت هیپنوتیزم شما دارد که با تمرین می توانید کیفیت آن را بیشتر کنید) سپس دوباره فکر کنید که دست شما سنگین می گردد و این موجب می گردد که دستتان آرام آرام پایین آید. تبریک می گویم شما هیپنوتیزم شدید.
مرحله سوم
خروج از هیپنوتیزم: اکنون تصور کنید که بدنتان آرام آرام به حالت نرمال برمی گردد و آرام چشمانتان را باز کنید، دستانتان را مشت کنید پاهایتان را باز و بسته کنید و کمی راه بروید تا به حالت اول بازگردید.
آیا شما تا به حال خودتان را هیپنوتیزم کرده اید؟ اگر تجربه ای در این زمینه دارید آن را در قسمت نظرات با ما در میان بگذارید و روش تان را برای ما و سایر کاربران توضیح دهید.
منبع: setare.com