داستان دنباله دار اوموآموآ - مجله عطر یاس

به گزارش خبرنگاران و به نقل از نیو اطلس، ماهیت دقیق شیء عجیب میان ستاره ای موسوم به اوموآموآ(Oumuamua) به شکل یک راز باقی مانده است و تا به امروز فرضیات زیادی شکل گرفته است، اما اکنون ستاره شناسان در دانشگاه ییل(Yale) و دانشگاه شیکاگو(Chicago) می گویند که این شیء یک نوع کاملاً جدید از اشیا موسوم به یک کوه یخ هیدروژنی است.

اوموآموآ در سال 2017 پس از آنکه به دور خورشید گشت، کشف شد و به سرعت با معین شدن راستا آن معلوم شد که از متعلق به منظومه شمسی نیست و پس از گذراندن میلیون ها سال در فضای بین کهکشانی، این شیء اکنون در حال گذر از منطقه ما است.

اما منشأ آن، تنها موضوع عجیب درباره آن نیست. اوموآموآ برخلاف تقریباً بیشتر سیارک ها و دنباله دارها که شکلی گرد و کروی دارند، به شکل یک سیگار برگ است که تخمین زده شده که در حدود 274 متر طول دارد. عجیب تر از همه اینکه ستاره شناسان شاهد شتاب دریافت آن در حال خروج از منظومه شمسی بودند.

این ها همه باعث می گردد اوموآموآ با هر چیزی که تا به امروز دیده ایم، متفاوت باشد. پس در نهایت، اوموآموآ چیست؟ ابتدایی ترین پاسخ این بود که اوموآموآ یک دنباله دار یا سیارک است، اما این فرضیه ها معینه های عجیب اوموآموآ را شرح نمی دهند، چرا که اگر یک دنباله دار باشد، با گرم شدن توسط خورشید باید از زیر سطح آن گاز آزاد گردد که باعث شتاب آن می گردد. اما پس چرا طول آن اینقدر بلند است؟

اوموآموآ می تواند بیشتر شبیه به سیارک باشد که یعنی قطعه ای از یک سیاره است که توسط یک برخورد نزدیک با یک ستاره جدا شده است. این فرضیه می تواند شکل عجیب اوموآموآ را توجیه کند. اما هنوز هم سوالات بی پاسخ زیادی درباره آن باقی مانده است. همانطور که اشاره شد، ستاره شناسان حتی آنالیز کردند تا اطمینان حاصل نمایند که اوموآموآ یک نوع سفینه فضایی بیگانه نباشد که سیگنال های رادیویی پخش می نماید و در نهایت دریافتند که اینطور نیست.

به همین دلیل به این فکر کردند که اوموآموآ احتمالا یک شی ء کاملاً جدید باشد. به گفته محققان دانشگاه ییل و دانشگاه شیکاگو، اوموآموآ می تواند یک کوه یخ هیدروژنی باشد که در این صورت، همه ویژگی های عجیب اوموآموآ توجیه می گردد.

این نظریه از این ناشی می گردد که در هسته های متراکم ابرهای مولکولی در فضای عمیق، درجه حرارت می تواند به حدی کم گردد که هیدروژن منجمد گردد. سپس این کوه های یخی برای میلیون ها سال در فضا می چرخند تا زمانی که گذر از فاصله نزدیک با یک ستاره مانند خورشید به زندگی شان سرانجام دهد.

گریگوری لافلین سرپرست این مطالعه می گوید: از آنجا که اوموآموآ به خورشید نزدیک شد و گرمای آن را دریافت کرد، هیدروژن ذوب شده به سرعت از سطح یخی آن تبخیر شده و موجبات شتاب دریافت آن را فراهم نموده است و همچنین شکل عجیب و غریب آن نیز می تواند به همین دلیل باشد؛ مانند یک قالب صابون که پس از استفاده مکرر کم کم نازک می گردد.

اکنون برای آنالیز دقیق اوموآموآ خیلی دیر شده است، زیرا در حال خروج از منظومه شمسی است و در حال حاضر در نزدیکی سیاره زحل واقع شده است. اما می توان منتظر اشیای میان ستاره ای در آینده بود تا آنها را به دقت مورد آنالیز قرار داد.

یک شیء میان ستاره ای دیگر در سال 2019 کشف شد که نشان می دهد آنها رایج هستند و یک گروه از محققان موسسه فناوری ماساچوست(MIT) استفاده از فضاپیمایی را پیشنهاد نموده است که بتواند در مدت زمان کوتاهی برای رهگیری چنین بازدیدنمایندگانی استفاده گردد.

این مطالعه جدید برای انتشار در مجله Astrophysical Journal Letters پذیرفته شده است.