جانسون حقیقت را نمی پذیرد، کوربین وعده می دهد - مجله عطر یاس

برای محافظه کاران که بوریس جانسون را در اریکه قدرت دارند، این انتخابات نشانگر این نکته است که مردم به نزاع های برگزیتی جانسون چگونه می نگرند و معتقد به برخورد عقلایی با آن هستند یا طراحی فاجعه وار آن توسط دولت های اخیر را محکوم می نمایند. برای حزب کارگر که جر می کوربین سرکرده آن است نیز این انتخابات آزمونی صریح و مستقیم است که نشان می دهد ادعاهایی که هر روز مطرح می نماید و افشاگری هایی که به کرات صورت می دهد، تا چه حد از دید مردم قابل اجرا و اعتماد است. شکی نیست، جانسون زیر فشار بسیار بیشتری قرار گرفته است. او میراث دار حکومت لرزانی است که ترزا می تحویل او داد و به هر دلیلی بر ایده های آن دولت در خصوص لزوم جدایی از اتحادیه اروپا به هرقیمتی پای فشرده است، حال آنکه احتمالاً به قیمت ورشکستگی سیاسی محافظه کاران تمام خواهد شد. نشریات انگلیسی از دروغگویی های متعدد جانسون به مردم و حتی به ملکه، قصه ها دارند و اگر ادعاهای او در خصوص راضی و بدون مشکل بودن بخش های پزشکی و سلامتی کشور و شرایط بیمارستان ها و بعضی حرفه ها و صنوف به دروغ هایی عادی و مسخره تبدیل شده اند، نمی توان همین را درباره درخواست های جانسون از ملکه مطرح نمود، آن جا که از وی خواست برای مدتی محدود مجلس نمایندگان را معلق و مجلس را تعطیل کند تا بتواند فارغ از تأثیرگذاری منفی این نهاد ریشه های باقی مانده همکاری اقتصادی بریتانیا و اتحادیه اروپا را از شریان های اقتصادی و اجتماعی این کشور حذف و برگزیت را اجرایی کند. نسبت هایی که جانسون به حزب کارگر می دهد نیز تهمت هایی بیش نیست، از جمله زمانی که می گوید کوربین می خواهد ارتش بریتانیا را به کلی منحل و استفاده از نهادهای اطلاعاتی و جاسوسی بریتانیا را ممنوع کند. اعضای حزب محافظه کار بریتانیا هم با جانسون خوب نیستند و او را آدم لجوجی می دانند که هنوز اصرار به اجرای طرح (برگزیت) دارد.

کوربین به اندازه جانسون دروغ نمی گوید اما وعده هایش بیش از اندازه شده و مردم عادی هم پی برده اند که به سبب پیچیدگی شرایط موجود شاید قسمت اعظم وعده های وی غیر قابل اجرا باشد، بحران هویت در حزب کارگر که زاده شکست های متوالی مقابل محافظه کاران در اکثر انتخابات کشور از 1975 به این سو است، کوربین را هم به سوی زیاده روی های گفتاری سوق داده است. او در حالی بی محابا به جانسون حمله می نماید که چیز روشن و قابل اجرایی را به عنوان طرح های جانشین برای برطرف ایرادات کار وی رو نمی نماید. کوربین البته به دردهای مردم هم در اظهارات خود اشاره می نماید و این چاره کار و حلال مسائل نیست. برکناری احتاقتصادی جانسون یک خوشبختی برای مردم دردمند بریتانیا خواهد بود اما این شک اساسی وجود دارد که کوربین نیز در ویرانی حاصله که محصول یک مجادله تمام عیار و چهار پنج ساله بر سر برگزیت است، راههایی مؤثر برای عبور از مسائل داشته باشد. انتخابات پنجشنبه انگلیس لاجرم این را هم خواهد گفت که مردم بریتانیا چند سال پس از رأی به برگزیت چگونه تغییر رویه داده و برای گریز از سقوط اقتصادی بیشتر اتحادیه اروپا را دوست خود می پندارند ولی میزان آمادگی جانسون برای شنیدن و پذیرش این موضوع اندک است و او از این انتخابات فقط تثبیت مجدد خود در دفتر نخست وزیری انگلیس را می جوید.

منبع: Guardian